အတၱငုိသံ

အိမ္္မက္အပုိင္းစေတြ
ငါ့ဘ၀ရဲ႕တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ
ဖဲ့ေၿခြ၀င္ေရာက္စုိးမုိး
အက္ေၾကာင္း မ်ားစြာေပးခဲ့လည္း
ငါ့အတၱအတြက္ မွားတယ္မထင္
ငါေလွ်ာက္ေနမွာပဲ....

အတၱၾကီးသူလုိ႔
မင္းေၿပာခ်င္ေၿပာ
ငါ့အိမ္မက္အတြက္ဆုိ
ငါမာနနဲ႔ငါ့အတၱကုိ
ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖုိ႔ငါ၀န္မေလးဘူး။

ကုိယ့္ကုိကုိယ္ပုိခ်စ္တတ္တဲ့`သူ´..
အတၱၾကီးသူတစ္ေယာက္အၿဖစ္
မင္းလက္ခံနားလည္ထားတဲ့`ငါ´
တကယ္ေတာ့.......
ငါ့မာနနဲ႔အတၱေတြရဲ႕ေနာက္မွာ
တိတ္တိတ္ေလးငုိေၾကြးေနခဲ့တာ.....
မင္းမသိႏူိင္ခဲ့ပါဘူးေလ.....။ ။

မွားေနတယ္..နယူတန္

အခ်စ္ဆုိတာကုိပဲငါသိတာ.....။
အမုန္းဆုိတာ တစ္ခါမွငါမစဥ္းစားမိတဲ့အရာေပါ့...။

ငါမစဥ္းစားမိတဲ့အရာကို
မင္းကလက္ေတြ႔လုပ္ႏူိင္တာ
ငါ့အတြက္ေတာ့ကံဆုိးတာပဲေနာ္...။

ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ...
နယူတန္ရဲ႕ နိယာမ ဆုိတာကုိ
ငါ ရယ္ရမလုိၿဖစ္ေနၿပီ....

မုိးထဲမွာ.....ငုိ

အုံ႔မႈိင္းေနတဲ့...မုိး
ရြာမယ္ဆုိလဲ ရြာခ်လုိက္ပါ...။
တစ္ေယာက္ထဲ ၿဖတ္သန္းေနရတဲ့
အထီးက်န္ေန႔ရက္တုိင္းမွာ
`သူ´မရွိေတာ့ေပမယ့္...မုိးရွိေနတယ္...။
ေဆြးေၿမ႔ ၿပီၿဖစ္တဲ့ ငါ့ႏွလုံးသားကုိ
`သူ´ မႏွစ္သိမ့္ေပးႏူိင္ေတာ့ေပမယ့္..
ႏွစ္သိမ့္ေပးႏူိင္တဲ့....မုိး ရွိေနတယ္.....။
မုိးထဲက မ်က္ရည္ေတြ...
`ခ်စ္သူ´မေတြ႔ၿမင္ႏူိင္ေတာ့တာလဲ...
မုိး သိေနတယ္....။
ဒါေၾကာင့္....
ရြာမယ္ဆုိလဲ ရြာခ်လုိက္ပါ.......`မုိး´